To się nie miało prawa udać, tusz na papierze, 42×29,7cm
Przesilenie, czyli innymi słowy Coroczny Wiosenny Kryzys Psychiczno Fizyczny, byle do jesieni, tusz na papierze, 42×29,7cm
Cień drzewa, samotny człowiek idzie w dal, smutek kątów prostych, ale tak jakby trochę wiosennie, tusz na papierze, 42×29,7cm
Środek świata jest tam gdzie stanę (AS), tusz na papierze, 42×29,7cm
Tak, o coś mi tutaj chodziło, ale wyszło coś zupełnie innego, tusz na papierze, 42×29,7cm
Smutek kątów prostych, tym razem dużo okien, a w każdym oknie inna historia, tusz na papierze, 42×29,7cm
Realizuje się w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Idę sobie na spacer, a tu księżyc idealnie nad budynkiem. Rysunek z cyklu Smutek kątów prostych, ale w sumie nie taki smutny, tusz na papierze, 42×29,7cm
Realizuje się w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Im dalej w las, tusz na papierze, 42×29,7cm
Nie zawsze wszystko się ułoży, czyli planeta rzucona jak garść piachu, tusz na papierze, 42×29,7cm